Εορτολόγιο

Πέμπτη 30 Απριλίου 2015

Άγιο Όρος, μια ακοίμητη κανδήλα

Άγιο Όρος, μια ακοίμητη κανδήλα

Κάθε βράδυ σε κάθε μοναστήρι του Αγίου Όρους τουλάχιστον ένας μοναχός μένει άγρυπνος όλη τη νύχτα προσευχόμενος για όσους δεν μπορούν να ξαγρυπνήσουν. Το Άγιον Όρος είναι ένας τόπος όπου επί 1000 και πλέον χρόνια τελούνται τουλάχιστον 100 Θείες Λειτουργίες κάθε 24ωρο. Εν τέλει το Άγιον Όρος, το περιβόλι της Παναγίας μας είναι μια ακοίμητη κανδήλα, μια διαρκής προσευχή προς τον Κύριο για όλο τον κόσμο. Απόψε το βράδυ όσοι από εμάς μπορούμε ας πούμε μια αυτοσχέδια προσευχή για όλους αυτούς τους ανθρώπους ειδικά τους ακοίμητους που προσεύχονται για όσους έχουν ανάγκη. Απ' την καρδιά μου λέω: Κύριε Ιησού Χριστέ, Αναστημένε και Παντοδύναμε Θεέ μας φρόντιζε, προστάτευε, ενίσχυε, φώτιζε και χαρίτωνε τους δούλους σου αυτούς τους Μοναχούς του Αγίου Όρους, του ευλογημένου αυτού τόπου που αφιέρωσες στην Παναγία Μητέρα σου και βοήθα όσους έχουν ανάγκη το βράδυ αυτό: τους αρρώστους στα νοσοκομεία και ειδικά στις εντατικές μονάδες, τους φυλακισμένους, τους μοναχικούς ανθρώπους, τους ανέργους, τα ορφανά, τις χήρες, τους αστέγους, τους φρουρούς της πατρίδας μας. Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον τους δούλους σου. Καλό ξημέρωμα σε όλους τους αδελφούς και τις αδελφές μας.
http://talantoblog.blogspot.gr/

Τετάρτη 29 Απριλίου 2015

Να λέγεις παιδί μου την ευχή.

Να λέγεις παιδί μου την ευχή.


Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης 31
Να λέγεις παιδί μου την ευχή, “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με”,
ημέρα και νύχτα συνέχεια. Η ευχή θα τα φέρει όλα, η ευχή περιέχει τα πάντα: αίτηση, παράκληση, πίστη, ομολογία, θεολογία κλπ. Η ευχή να λέγεται χωρίς διακοπή. Η ευχή θα φέρει ολίγον κατ’ ολίγον ειρήνη, γλυκύτητα, χαρά, δάκρυα. Η ειρήνη και η γλυκύτης θα φέρουν περισσότερον ευχή, και η ευχή κατόπιν, περισσοτέραν ειρήνη και γλυκύτητα κ.ο.κ. θα έρθει στιγμή που αν θα σταματάς την ευχή, θα αισθάνεσαι άσχημα.
 

Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης

Πηγή: dakriametanoias.blogspot.ca
http://www.diakonima.gr
http://yiorgosthalassis.blogspot.com/

Τρίτη 28 Απριλίου 2015

Ελληνοκύπριος Παππούς: Πριν πεθάνω, θα γυρίσω στο σπίτι μου… Στα Κατεχόμενα!

Ελληνοκύπριος Παππούς: Πριν πεθάνω, θα γυρίσω στο σπίτι μου… Στα Κατεχόμενα!

 
Το όραμα ενός παιδιού με τον Άγιο γέροντα Παΐσιο,
να τον οδηγεί πίσω στο σπίτι του, αυτόν και τον Παππού του,
στα Κατεχόμενα !

Αληθινό περιστατικό:

Φίλος μου από την Κύπρο βρέθηκε με ηλικιωμένο γέροντα και κουβέντα στην κουβέντα ο παππούς τού ανέφερε ότι κατάγεται από τα Κατεχόμενα.

Σε ερώτηση του φίλου μου “πώς τα βλέπεις τα πράγματα παππού;”, αυτός απάντησε ότι “σύντομα θα γυρίσουμε πίσω!” με αφοπλιστική βεβαιότητα!

“Και πώς είσαι τόσο σίγουρος;” τον ρώτησε πάλι ο φίλος μου.

“Άκουσε να δεις παιδί μου:

Ο εγγονός μου, που είναι παιδί 10 ετών, είδε στον ύπνο του σε όραμα τον γέροντα Παΐσιο να τον παίρνει από το χέρι και να τον οδηγεί στο σπίτι μου στα κατεχόμενα, λέγοντάς του:

"Εδώ θα επιστρέψεις και θα ζήσεις την υπόλοιπη ζωή σου, αγόρι μου!".

Όταν ρώτησα τον μικρό πώς ήταν το σπίτι μας, το οποίο δεν έχει δει ποτέ ούτε σε φωτογραφία, αφού μου το περιέγραψε, είπε συγκεκριμένα πως "έχει άσπρα ψηλά κάγκελα και γύρω-γύρω μικρές τούρκικες σημαίες", κάτι που δεν ταίριαζε με τα κάγκελα που είχαμε αφήσει εμείς, και ήταν μαύρου χρώματος. Έτσι αποφάσισα να πάω στα κατεχόμενα να το δω από κοντά έπειτα από πάρα πολλά χρόνια.

Όταν πήγα, έμεινα κατάπληκτος, αφού το σπίτι πλέον ήταν ακριβώς όπως το περιέγραψε ο εγγονός μου. Γι’ αυτό σου λέω, σύντομα θα γυρίσουμε πίσω…”

Ο ηλικιωμένος γέροντας είναι από το χωριό Κυθρέα, όπου είναι κοντά σε Στρατοκρατούμενη περιοχή, όπου μένουνε πολλοί Τούρκοι αξιωματικοί σε σπίτια Ελληνοκυπρίων.

Ο Παππούς από την Κύπρο έκανε λόγο ότι ο Γέροντας Παΐσιος θα Αγιάσει και εγώ τον πιστεύω… Ο Γέροντας Αγίασε και ο Παππούς περιμένει ήρεμος και σίγουρος να γίνει το θαύμα και να επιστρέψει στο σπίτι του !!


http://veteranos.gr
http://orthodoxathemata.blogspot.gr
http://yiorgosthalassis.blogspot.com/

Δευτέρα 27 Απριλίου 2015

Η αγιότητα δεν βγαίνει στο παζάρι, ούτε χτυπά κουδούνια...

Η αγιότητα δεν βγαίνει στο παζάρι, ούτε χτυπά κουδούνια...

…Και ψάχνουμε να βρούμε έναν Γέροντα φωτισμένο. Γράφει ένας ηγούμενος γι' αυτούς τους αναζητητές επισκέπτες του Αγίου Όρους:

«Ζώντας στο Άγιον Όρος αρκετά χρόνια, έχω διαπιστώσει αρκετές φορές την διάθεση των επισκεπτών ή προσκυνητών να συναντήσουν μια φωτισμένη μορφή, αποβλέποντας ωστόσο να συναντήσουν έναν μάγο ή έστω έναν θαυματουργό ή διορατικό ή προορατικό, περιορίζοντας ή μάλλον υποτιμώντας και αχρειώνοντας έτσι πολύ το πεδίο της εν Χριστώ αγιότητος». 
 
Δεν φαίνεται με την έρευνα και σχέση αυτή να επιδιώκουμε τόσο την κάθαρση των παθών μας, όσο το να χορτάσουμε την εγωιστική περιέργειά μας, που αν δεν το πετύχουμε, αρχίζουμε να αμφιβάλλουμε για την δυνατότητα της ύπαρξης σήμερα αγίων, και μπορεί να καταλήξουμε στην βλασφημία του Αγίου Πνεύματος, ισχυριζόμενοι ότι χάθηκαν σήμερα οι Άγιοι, λες και η αγιότητα βγαίνει στο παζάρι ή χτυπά κουδούνια -όπως έλεγε ένας μοναχός.

Απόσπασμα από την ομιλία «Μετάνοια-Εξομολόγηση-Θεία Ευχαριστία»του Ιερομονάχου Μακαρίου, Γέροντος του Ιερού Χιλιανδαρινού Κελλιού Γέννησης της Θεοτόκου, Μαρουδά.

 

http://proskynitis.blogspot.gr

Σάββατο 25 Απριλίου 2015

ΚΑΙ ΦΕΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣΥΡΡΟΗ ΤΟΥΡΚΩΝ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΩΝ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΓΙΩΡΓΗ ΠΡΙΓΚΗΠΟΥ

ΚΑΙ ΦΕΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣΥΡΡΟΗ ΤΟΥΡΚΩΝ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΩΝ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΓΙΩΡΓΗ ΠΡΙΓΚΗΠΟΥ

Φοτο1Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Για άλλη μια χρονιά ήταν καταπληκτική η κοσμοσυρροή των Τούρκων προσκυνητών στον Άγιο Γεώργιο της νήσου Πρίγκηπος, που είναι γνωστός και σαν Άγιος Γεώργιος Κουδουνάς.
28973198
Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος χιλιάδες Τούρκοι μουσουλμάνοι έσπευσαν στην νήσο Πρίγκηπος την ήμερα της εορτής του Αγίου Γεωργίου για να προσκυνήσουν τον Άγιο και να ευχηθούν για να βρουν την λύση σε κάποιο πρόβλημα τους, κυρίως πρόβλημα υγείας και οικονομικά προβλήματα.
Χαρακτηριστικές είναι και οι σκηνές από μουσουλμάνους προσκυνητές που σύμφωνα με το έθιμο κερνούσαν στον κόσμο ζαχαρωτά, σημάδι ευχαριστίας και ευγνωμοσύνης στον Άγιο γιατί τους ικανοποίησε σε κάποιο αίτημα τους, σε κάποια ευχή τους.
Το φαινόμενο αυτό που από τις αρχές τις πρώτης δεκαετίας του εικοστού πρώτου αιώνα έχει πάρει διαστάσεις κοσμοσυρροής, έχει προβληματίσει πολλούς παράγοντες της ισλαμικής Τουρκίας. Ενδεικτικό των ενοχλήσεων αυτών είναι ότι την μέρα αυτή κάποιοι καλοθελητές στήνουν πάγκους στην αποβάθρα του νησιού και στους προσκυνητές που έρχονται από την Κωνσταντινούπολη και από άλλα μέρη της Τουρκίας μοιράζουν Κοράνια, προσπαθώντας να τους αποτρέψουν να πάνε να προσκυνήσουν τον Άγιο.
Μάταια όμως, ο κόσμος αντί να μειώνεται κάθε χρόνο γίνεται όλο και περισσότερος!
Προφανώς, σημάδια των καιρών!
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
www.nikosxeiladakis.gr

Παρασκευή 24 Απριλίου 2015

Ελληνορθόδοξοι: Βαφτίσια στον Άη Γιώργη στη ΧΑΜΙΝΤΙΓΙΑ της ΧΑΜΑ.

Ελληνορθόδοξοι: Βαφτίσια στον Άη Γιώργη στη ΧΑΜΙΝΤΙΓΙΑ της ΧΑΜΑ.

Δεν είναι σκηνές από Κουστορίτσα ή από Αγγελόπουλο, είναι το syrian dream…. βαφτίσια στο ναό του Αη Γιώργη στη Χαμιντίγια στη Χάμα την παραμονή της γιορτής.

Τα βρέφη προσάγονται από τους αναδόχους.
Πιο εκεί ένας άνδρας σαν σκιά με δεκανίκια, ανάπηρος πολέμου μαχητής(;).

 

Η εκκλησία δεν έχει σκεπή…. η κολυμβήθρα σχεδόν υπαίθρια…

"Αποτάσσεσαι το τζιχάντ, τη συριακή αντιπολίτευση, τις ΗΠΑ, την Δύση, την Σαουδική Αραβία, τον Ερντογάν;" …απεταξάμην...
"Συντάσσεσαι με τον Χριστό;" …συνεταξάμην…



http://dimpenews.com
http://yiorgosthalassis.blogspot.com/

Πέμπτη 23 Απριλίου 2015

Αρχίμ. Αρσένιος Κατερέλος: Κάποιες νεώτερες εμφανίσεις του Αγ. Γεωργίου στο Τάγμα των Μοναχών

Αρχίμ. Αρσένιος Κατερέλος: Κάποιες νεώτερες εμφανίσεις του Αγ. Γεωργίου στο Τάγμα των Μοναχών


Αρχίμ. Αρσένιος Κατερέλος: Κάποιες νεώτερες εμφανίσεις του Αγ. Γεωργίου στο Τάγμα των Μοναχών
ΑΡΧΙΜ. ΑΡΣΕΝΙΟΣ ΚΑΤΕΡΕΛΟΣ
ΚΑΠΟΙΕΣ ΝΕΩΤΕΡΕΣ ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΓ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΤΟ ΤΑΓΜΑ ΤΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ 
|(Α-9)
Πρίν ἀπό 160 περίπου ἔτη, ὁ πρῶτος Γέροντας τῶν Ἰωσαφαίων, Ἰωάσαφ μοναχός, ἐνῷ ξεκίνησε μέ μεγάλο ζῆλο τό μοναχικό του στάδιο, στήν συνέχεια ἔπεσε σέ ἀμέλεια. Σέ μία ἀγρυπνία, ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ τοῦ ἔδειξε μία φοβερή ὀπτασία, ὅπου ἐβίωσε τήν κόλασι πού ἀναμένει ὅσους μοναχούς ξεφεύγουν ἀπό τήν ὑψηλή ἀποστολή τοῦ μοναχισμοῦ. Μετά, τοῦ ἐνεφανίσθη ὁ Ἅγιος Γεώργιος καί τόν ὡδήγησε στόν θρόνο τοῦ Θεοῦ. Ὁ Κύριος τόν εὐλόγησε καί τοῦ ξαναχάρισε τόν πρῶτο του ζῆλο.
Ὁ Ἅγιος Γεώργιος ἔσωσε τόν Ἅγιο Ἀρσένιο τόν Καππαδόκη, ὅταν ἦταν παιδί. Τόν ἅρπαξε μέσα ἀπό ἕνα χείμαρο πού τόν εἶχε παρασύρει, τόν ἐπῆρε στό ἄλογό του καί τόν ἔβγαλε ἔξω ἀπό τόν χείμαρο .
Ὁ Ἅγιος Γεώργιος Καρσλίδης εἶχε ἰδιαίτερες ἐμπειρίες ἀπό τόν Ἅγιο Γεώργιο, τόσο στήν περιοχή τῆς Γεωργίας, ὅσο καί κατόπιν στόν τόπο τῆς ἀσκήσεώς του, στήν Σίψα τῆς Δράμας.
Ὁ προηγούμενος τῆς Μονῆς Διονυσίου Γέροντας Χαράλαμπος, ὅταν αἰχμαλωτίσθηκε στήν Βουλγαρία, τό 1941 ἀπό τούς Κομιτατζῆδες, ἐσώθη ἀπό τόν Ἅγιο Γεώργιο.
Ὁ μοναχός Γεώργιος Ἁγιοπαυλίτης, ἐπειδή ἐφυγάδευσε συμμάχους κατά τήν Γερμανική Κατοχή, κατεδικάσθη σέ θάνατο. Τόν ἔκλεισαν στό Ἑπταπύργιο τῆς Θεσσαλονίκης. Ἐκεῖ, περιμένοντας τήν ἐκτέλεσή του, εἶδε τούς προστάτας Ἁγίους τῆς Μονῆς του, τόν Ἅγιο Γεώργιο καί τόν Ἅγιο Παῦλο, πού τοῦ προεμήνυσαν ὅτι θά ἐλευθερωνόταν σέ τρεῖς ἡμέρες. Ἐπήδησε ἀπό τόν τρίτο ὄροφο τῆς φυλακῆς καί ἔπεσε ἐπάνω σέ ἕνα ὑψηλό δένδρο καί ἀντί νά σκοτωθῆ δέν ἔπαθε τήν παραμικρή γρατσουνιά. Ἐν συνεχείᾳ, μέ τήν ὑπερφυσική προστασία τῶν ἐν λόγῳ Ἁγίων, κρυβόμενος, ἔφθασε μέ τά πόδια στό Ἅγιον Ὄρος. Ἐκοιμήθη τό 1998.
Εἴθε ὁ τῶν αἰχμαλώτων ἐλευθερωτής Ἅγιος Μεγαλομάρτυς Γεώργιος νά μᾶς ἐλευθερώνη ἀπό τήν αἰχμαλωσία τῶν  παθῶν μας, ὥστε τό ἄχρονο Φῶς τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ νά λάμπη μέσα μας. Ἔτσι μόνο θά ἀντανακλᾶται πρός ὅλες τίς κατευθύνσεις.
ΑΡΧΙΜ. ΑΡΣΕΝΙΟΣ ΚΑΤΕΡΕΛΟΣ

πηγή: http://impantokratoros.gr/

Τετάρτη 22 Απριλίου 2015

«Μην στεναχωριέσαι! Κοίτα ψηλά...»

«Μην στεναχωριέσαι! Κοίτα ψηλά...»

«Μην στεναχωριέσαι! Κοίτα ψηλά...»

Κάπου είχα ακούσει πως καμία προσευχή δεν πάει χαμένη...

Κάθε ικεσία που βγαίνει ειλικρινά, γεμάτη δάκρυα, ποτέ δεν χάνεται... Κατευθείαν πηγαίνει στον δικό Του θρόνο. Εκείνος, φίλε μου, πάντα σε κοιτάζει. 
Όχι βλοσυρά, όχι σαν κακός εκδικητής. Μα σαν στοργικός Πατέρας, έτοιμος να σε σηκώσει αν χτυπήσεις, έτοιμος αν στενοχωρηθείς να σε παρηγορήσει...
Όμως, έχεις και μια Μητέρα ακόμα. Την δική Του Μητέρα που και εσένα αγαπάει όσο δεν φαντάζεσαι...Είναι η πιο γλυκιά Μητέρα του κόσμου. Όποτε την χρειαστείς και Την ζητήσεις, αμέσως θα έρθει. Αν από την καρδιά σου Την φωνάξεις, Εκείνη στη στιγμή θα είναι δίπλα σου. Ξέρεις πώς; Με ένα χάδι. Ένα αθόρυβο, ουράνιο χάδι.
Η αγκαλιά της Παναγίας είναι η πιο μεγάλη, η πιο σίγουρη, η πιο στοργική, η ωραιότερη... Περιμένει μονάχα από σένα να προσπαθείς. Να αγαπάς το Παιδί Της και να προσεύχεσαι. Όσα είναι τα άστρα τ'ουρανού, ας είναι και οι προσευχές σου.
Γι'αυτό, αδερφή και αδερφέ, σέ σένα που αυτη τη στιγμη διαβάζεις αυτό το κείμενο σου λέω: "Μην στενοχωριέσαι! Κοίτα ψηλά..." 
πηγή: http://www.agioritikovima.gr/

Τρίτη 21 Απριλίου 2015

Κλαίω Κύριε γιατί έπεσα, είπε ο αμαρτωλός…

Κλαίω Κύριε γιατί έπεσα, είπε ο αμαρτωλός…

Κλαίω Κύριε γιατί έπεσα, είπε ο αμαρτωλός…

Κάποιος νέος παραστράτησε, μα τόσο μετανόησε, όταν η Θεία Χάρη τον επισκέφτηκε από ένα κήρυγμα που άκουσε, που άφησε τον κόσμο κι έγινε καλόγερος.
Έφτιαξε μια καλύβα στην έρημο κι έκλαιγε κάθε μέρα με πολύ πόνο τις αμαρτίες του. Με τίποτα δεν μπορούσε να παρηγορηθεί.
Μια νύχτα παρουσιάστηκε στον ύπνο του ο Ιησούς, περιτριγυρισμένος από φως ουράνιο. Πήγε κοντά του με καλοσύνη:
- Τι έχεις, άνθρωπε και κλαις, με τόσο πόνο; τον ρώτησε με τη γλυκιά φωνή του.
- Κλαίω, Κύριε, γιατί έπεσα, είπε με απελπισία ο αμαρτωλός.
- Ω, τότε σήκω.
- Δεν μπορώ μόνος, Κύριε.
Άπλωσε τότε το Θεϊκό Του χέρι ο Κύριος της αγάπης και τον βοήθησε να σηκωθεί. Εκείνος όμως δε σταμάτησε να κλαίει.
- Τώρα γιατί κλαις;
- Πονώ, Χριστέ μου, γιατί σε λύπησα. Ξόδεψα τον πλούτο των χαρισμάτων Σου σε ασωτίες.
Έβαλε τότε με στοργή το χέρι Του ο Φιλάνθρωπος Δεσπότης στο κεφάλι του…
πηγή: http://www.agioritikovima.gr/

Δευτέρα 20 Απριλίου 2015

Θαύμα της Παναγίας: «Στον οίκο του Υιού μου δεν παίζουν»

Θαύμα της Παναγίας: «Στον οίκο του Υιού μου δεν παίζουν»

Θαύμα της Παναγίας: «Στον οίκο του Υιού μου δεν παίζουν»

π. Στεφάνου Αναγνωστόπουλου
Ένας συγγενής μου, μου διηγήθηκε το έξης περιστατικό: Ένας φίλος του γιατρός, όταν ήταν μικρός, όπως όλα τα παιδάκια, πού γελάνε και μετακινούνται άσκοπα μέσα στον Ναό, χωρίς να καταλαβαίνουν, έτσι κι αυτός, μαζί με ένα ξαδελφάκι του γελούσε και πείραζε τα άλλα παιδάκια, πότε έτρεχε από δω και πότε έτρεχε από κει.
Τελείωσε ή εκκλησία, πήραν το Αντίδωρο, ο κόσμος έφυγε, αλλά αυτά τα δυο παιδάκια, ο γιατρός με τον ξάδελφο του, άρχισαν πάλι να ατακτούν μέσα στον Ναό.
Τότε λοιπόν ακούγεται μία αυστηρή αλλά γλυκεία γυναικεία φωνή να τους λέγει:
– Στον οίκο του Υιού μου δεν παίζουν! Δεν τρέχουν από δω κι από κει. Προσεύχονται, κοινωνούν, μεταλαμβάνουν το Σώμα και το Αίμα Του. Το Αίμα του Υιού μου!
Και …φράπ! τα αρπάζει από τον σβέρκο και εν ριπή οφθαλμού ευρέθησαν και τα δύο παιδάκια έξω, στο προαύλιο του Ναού!
Και λέει ο γιατρός: «Σε μένα να ‘έρθουν να πουν αν υπάρχει ή δεν υπάρχει Θεός, Σε μένα μίλησε ο Θεός δια μέσου της Υπεραγίας Θεοτόκου!»
«Εμπειρίες κατά την Θεία Λειτουργία» – π. Στεφάνου Αναγνωστόπουλου
πηγή: http://www.agioritikovima.gr/
 

Σάββατο 18 Απριλίου 2015

Επτά ωφέλιμες και παρήγορες σκέψεις.

Επτά ωφέλιμες και παρήγορες σκέψεις.


  • Από  agiosmgefiras.blogspot.gr
Επτά ωφέλιμες και παρήγορες σκέψεις.

Στον καιρό των θλίψεων θα ωφεληθείς πολύ, αν φέρνεις συχνά στο νου σου τις ακόλουθες σκέψεις, μελετώντας και αναλύοντάς τες σε βάθος και πλάτος με τον δικό σου τρόπο και λογισμό.
1. Τι ήσουνα πρίν γεννηθείς, πρίν κάν συλληφθείς στη μήτρα της μητέρας σου; Δεν είχες μήτε σώμα μήτε ψυχή μήτε αίσθηση καμιά. Δεν ήσουνα τίποτα! Και το τίποτα, το μηδέν, είναι λιγότερο κι από ένα άχυρο, ένα χορταράκι, έναν κόκκο σκόνης. Γιατί αυτά έχουν ύπαρξη, εσύ όμως πρίν από τη σύλληψή σου δεν είχες.
2. Στοχάσου την ευσπλαχνία του πανάγαθου Θεού, πού από το τίποτα σε δημιούργησε ";κατ΄εικόνα";
Του, δίνοντάς σου όχι μόνο το υπερθαύμαστο ανθρώπινο σώμα, αυτό το θαύμα των θαυμάτων, με την ποικιλία των οργάνων και των λειτουργιών και των αισθήσεων, αλλά και τη μοναδική θεοειδή ψυχή, με τον λογικό νου, τη θέληση, τη μνήμη και τις άλλες δυνάμεις.
3. Αναλογίσου μετά απ΄αυτό, πόση πρέπει να είναι η ευγνωμοσύνη σου σ΄Εκείνον, τον ύψιστο και πανάγαθο Ευεργέτη σου, από τον οποίο πήρες δωρεάν τόσα χαρίσματα, πόσο χρωστάς να Τον αγαπάς, να Τον ευχαριστείς, να Τον δοξολογείς, να Τον υπηρετείς, και πόσο να προσέχεις, ώστεποτέ να μην Του φταίξεις και να μην Τον πικράνεις.
4. Αναλογίσου τώρα την αγνωμοσύνη σου απέναντι στον Πλάστη σου, μια και έκανες ακριβώς τα αντίθετα απ΄αυτά που έπρεπε. Αντί να Τον αγαπάς και να Τον ευχαριστείς και να Τον υμνείς και να Τον ευαρεστείς, εσύ Τον καταφρόνησες και Τον εγκατέλειψες και Τον λύπησες, προτιμώντας τα πρόσκαιρα πράγματα και τις εφάμαρτες ηδονές.
5. Συλλογίσου πόσες τιμωρίες θα σου άξιζαν για την αχαριστία σου τούτη και πόσο δίκιο θα είχε ο Κύριος, αν σου στερούσε όλα όσα σου έδωσε, ακόμα και τη ζωή, το μεγαλύτερο δώρο Του. Αυτή η σκέψη, πιο πολύ απ΄όλες τις άλλες, θα σου εμπνεύσει θείο φόβο και θα σε βοηθήσει να υπομείνεις κάθε θλίψη, καθώς θα παραδεχθείς αναμφίβολα πώς υποφέρεις λιγότερο απ΄όσο σου πρέπει.
6. Θαύμασε την άπειρη και ανερμήνευτη αγαθότητα του Θεού μας, πού, ενώ μπορεί αυτήν ακριβώς τη στιγμή να σε τιμωρήσει βαριά και να σε θανατώσει και να σε κολάσει αιώνια, περιμένει ο πολυεύσπλαχνος τη μετάνοιά σου. Κι αν σε παιδεύει τώρα με μικρές και παροδικές θλίψεις, το κάνει για το καλό σου, σαν στοργικός Πατέρας, για να βγεις από τον κακό δρόμο της αμαρτίας και να έρθεις στον ίσιο της αρετής, ώστε τελικά, λουσμένος και καθαρισμένος στο λουτρό των λυπηρών, ν΄αξιωθείς την απόλαυση του παραδείσου.
7. Αποφάσισε, από δω κι εμπρός τουλάχιστον, να δαπανήσεις όλη την υπόλοιπη ζωή σου, τη ζωή που ανήκει σ΄Εκείνον και όχι σ΄εσένα, στη διακονία και στη δόξα Του. Να Τον τιμάς και να Τον ευχαριστείς ακατάπαυστα για τις ευεργεσίες Του, αλλά και ν΄αποδέχεσαι καρτερικά κι αγόγγυστα τις δοκιμασίες που παραχωρεί σαν φάρμακα και γιατρικά της κακίας σου. Να θυσιάσεις, τέλος, πρόθυμα, και τιμή και περιουσία και ζωή ακόμα, παρά να Τον αρνηθείς ή να παραβείς τις εντολές Του.
Αυτά να σκέφτεσαι και να μελετάς, και θα δεις πόσο καρπό και πόση ωφέλεια θα σου δώσουν στον καιρό των θλίψεων.
*Από το Γεροντικό 

  • Από  agiosmgefiras.blogspot.gr
http://www.agioritikovima.gr/

Παρασκευή 17 Απριλίου 2015

Πέτα το "εγώ" σου και θα το βρείς στην αγκαλιά του Θεού.

Πέτα το "εγώ" σου και θα το βρείς στην αγκαλιά του Θεού.

Να δοξολογείς τον Χριστό... Να δοξολογείς τον Χριστό...
Μην ασχολείσαι συνέχεια με τον εαυτό σου! Μην ασχολείσαι με τα θέματά σου αδιαφορώντας για τους γύρω σου. 

Δεν είσαι εσύ ούτε εγώ το παν στη ζωή. Δεν είναι τα θέματα που σε απασχολούν τα βασικότερα θέματα του κόσμου.

Το παν είναι ο Χριστός. Εμείς θα φύγουμε σε λίγο. Θα περάσει η ζωή αυτή... Θα περάσουν τα χρόνια, θα περάσει ο κόσμος αυτός. Ο Χριστός όμως θα μένει. Ο Χριστός θα συνεχίσει να υπάρχει...

Πιάσε, λοιπόν, το νόημα από τώρα και κάνε αυτό που θα κάνουν όλοι μετά. Κάν'το από τώρα! Πέτα το εγώ σου! Μην το λυπάσαι το εγώ σου. Το λέει ο π. Παΐσιος αυτό ωραία: "Πέτα το εγώ σου. Μην το λυπάσαι. Και άμα το πετάξεις, ξέρεις πού θα το βρεις; Στην αγκαλιά του Θεού".

Κάντο όμως από τώρα, μην περιμένεις το αύριο, διότι το αύριο δεν ξέρουμε εάν θα έρθει για εμάς. Τώρα είναι που μας ζητά ο Χριστός να βγούμε από τον εαυτό μας για να τον βρούμε. Τώρα μας ζητά ο Χριστός να δούμε την μικρότητα του είναι μας, για να μεγαλουργήσουμε.

Πέτα το «εγώ» σου, τώρα, για να μπορέσεις να ζήσεις από τώρα μέσα στην Βασιλεία του Θεού που δεν υπάρχει κανένα «εγώ», παρά μόνο μέλη Χριστού… παρά μόνο ο Χριστός.

http://imverias.blogspot.gr/2013/11/blog-post_2914.html
http://yiorgosthalassis.blogspot.com/

Πέμπτη 16 Απριλίου 2015

H "επικίνδυνη" αγάπη ενός Τούρκου για τον Ιησού Χριστό

H "επικίνδυνη" αγάπη ενός Τούρκου για τον Ιησού Χριστό


  • Από  nikosxeiladakis.gr
H "επικίνδυνη" αγάπη ενός Τούρκου για τον Ιησού Χριστό

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης, Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
Την συγκλονιστική πραγματικά είδηση ένας Τούρκος ανέβηκε σε ένα γερανό ανυψωτήρα στην κεντρική πλατεία της Άγκυρας, Kızılay, και από πολύ ψηλά με ένα μεγάλο πανό με το οποίο εκδήλωνε την αγάπη του στον Σταυρό, στον Ιησού Χριστό και στην Παναγία, διαμαρτυρήθηκε για την καταπίεση των χριστιανών στην Τουρκία.
Την πραγματικά πολύ εντυπωσιακή αυτή είδηση, την έκανε γνωστή η τουρκική εφημερίδα, Posta. Η τουρκική εφημερίδα στο ρεπορτάζ της ανέφερε ότι κάποιος άγνωστος ανέβηκε σε ένα γερανό ανυψωτήρα στην κεντρική πλατεία της τουρκικής πρωτεύουσας με ένα μακρύ πανό το οποίο είχε τον εσταυρωμένο Ιησού Χριστό. Το πανό αυτό, που το κρέμασε έτσι ώστε να φαίνεται στον κόσμο κάτω στην πλατεία, έγραφε τα εξής πολύ εντυπωσιακά και χαρακτηριστικά : «Είμαστε άπιστοι. Η ένοχη μας είναι η αγάπη του Ιησού. Εμείς αγαπάμε την Τουρκία, αλλά εσείς δεν μας αγαπάτε. Αυτή είναι η φωνή της δικαιοσύνης σε αυτή την χώρα ;»
Μόλις τον πήραν είδηση κάποιοι περαστικοί από κάτω και έγινε γνωστή η εμφάνιση του στην άκρη του γερανού ανυψωτήρα σε αυτό το πολύ κεντρικό σημείο της Άγκυρας, αμέσως έφτασε εκεί ισχυρή αστυνομική δύναμη, αποκλείστηκαν οι γύρω δρόμοι και κόπηκε η κυκλοφορία των οχημάτων προκαλώντας μεγάλο μποτιλιάρισμα. Πολλοί Τούρκοι έτρεχαν να δουν τι συμβαίνει και έκπληκτοι αντίκριζαν το θέαμα κάποιου άγνωστου στην άκρη του γερανού να έχει μπροστά του τον εσταυρωμένο και να ατενίζει επικίνδυνα το κενό. Ειδοποιήθηκε η πυροσβεστική υπηρεσία και αμέσως έφτασαν σκάλες της πυροσβεστικής που με μεγάλη προσπάθεια πλησίασαν τον άγνωστο ο οποίος με αυτόν τον πολύ εντυπωσιακό τρόπο διαδήλωνε την μεγάλη καταπίεση της χριστιανικής του πίστης και προσπάθησαν να τον πείσουν να κατέβη κάτω. Τελικά μετά από κάποια ώρα συζήτησης, οι πυροσβέστες κατάφεραν να τον κατεβάσουν και τον παρέδωσαν στις αστυνομικές αρχές που αμέσως τον συνέλαβαν.
Μεγάλη εντύπωση όμως έκανε στους αστυνομικούς τα γραφόμενα στο πανό που πρόβαλαν με αυτόν τον πολύ εντυπωσιακό τρόπο την θρησκευτική καταπίεση των μη μουσουλμάνων που υπάρχει σήμερα στην Τουρκία από κάποιο, που προφανώς λόγω των θρησκευτικών του πεποιθήσεων έχει υποστεί τα πάνδεινα από τις αρχές στην υποτιθέμενη θρησκευτική ελευθερία της Τουρκίας. Η πρόθεση του όπως αναφέρθηκε, ήταν με την επικίνδυνη αυτή του ενέργεια να δείξει πως στην Τουρκία δεν υπάρχει δικαιοσύνη και όποιος δεν είναι μουσουλμάνους διώκεται συνεχώς σε κάθε του βήμα. Φυσικά αυτή τη είδηση δεν θα την δείτε πουθενά σε κανένα καθεστωτικό «ελληνικό» ΜΜΕ.
Και ενώ στην γειτονική ισλαμική Τουρκία κάποιοι είναι πρόθυμοι να θυσιαστούν ακόμα και να πέσουν στο κενό για την χριστιανική τους πίστη, εμείς εδώ στην Ελλάδα ζαλισμένοι από τον ευρωπαϊκό μας εκσυγχρονισμό, έχουμε ξεπουλήσει όλα τα πιστεύω μας ούτε καν για… τριάντα αργύρια. Τι άλλο να πούμε!
πηγή: http://nikosxeiladakis.gr/
http://www.agioritikovima.gr/

Τετάρτη 15 Απριλίου 2015

«Με λένε Ραφαήλ... Θυμήσου, κάποια στιγμή θα με χρειαστείς!»- Μέγα Θαύμα

«Με λένε Ραφαήλ... Θυμήσου, κάποια στιγμή θα με χρειαστείς!»- Μέγα Θαύμα


  • Από  briefingnews.gr
«Με λένε Ραφαήλ... Θυμήσου, κάποια στιγμή θα με χρειαστείς!»- Μέγα Θαύμα

Με μεγάλη συγκίνηση αλλά και λαχτάρα, αξιώνομαι κι’ εγώ, ύστερα από είκοσι ολόκληρα χρόνια.
Να μοιραστώ με όλους τους χριστιανούς αδελφούς μου, το Μέγα Θαύμα που έκανε και στη δική μου οικογένεια ο Άγιος Ραφαήλ.
Από το γάμο μας έχουμε αποκτήσει τρεις γιούς. Ο τρίτος γιος μας, γεννήθηκε πρόωρα, τον Οκτώβριο του 1994, στις τριάντα εβδομάδες κύησης. Παρέμεινε για αρκετό χρονικό διάστημα σε θερμοκοιτίδα, παρόλ’ αυτά, κατάφερε να ανταπεξέλθει και να μεγαλώσει σαν φυσιολογικό μωρό. Εμείς χαιρόμασταν την οικογένειά μας και τίποτε δεν φαινόταν να σκιάζει την ευτυχία μας.
Όπως κάθε καλοκαίρι, έτσι και το καλοκαίρι του 1994 (πριν είκοσι χρόνια) περνούσαμε ξέγνοιαστα τις διακοπές μας στο σπίτι μας, στο νησί. Ένα μεσημέρι λοιπόν, αφού ξεφύλλισα ένα εβδομαδιαίο περιοδικό και έλυσα γρίφους και σταυρόλεξα, αποκοιμήθηκα. Τότε είδα ένα παράξενο όνειρο: Έναν καλόγερο με γκρι σκούρα ράσα, με μυτερή καλοσχηματισμένη γενειάδα, μετρίου αναστήματος, να στέκεται όρθιος ανάμεσα σε αραιή βλάστηση και χαμηλά δεντράκια. «Με λένε Ραφαήλ» μου είπε και δείχνοντάς μου με το χέρι του μια βραχώδη σπηλιά στο πλάι του, συνέχισε «Εδώ είναι το σπίτι μου. Θυμήσου, κάποια στιγμή θα με χρειαστείς. Να θυμάσαι το Όνομά μου!».
Ξύπνησα! «Ραφαήλ;» αναρωτήθηκα. Δεν ξέρω κανέναν Άγιο ονόματι Ραφαήλ. Μη θέλοντας να ξεχάσω το όνομά του, το σημείωσα στο περιοδικό που διάβαζα πριν αποκοιμηθώ. Ύστερα συνέχισα τον μεσημεριανό μου ύπνο, μην ξέροντας πόσο σπουδαίο ρόλο θα έπαιζε αυτό το όνειρο λίγες μέρες αργότερα. Όταν λοιπόν ξύπνησα, ρώτησα τη μητέρα μου, αν ήξερε κάποιον Άγιο με αυτό το όνομα. «Όχι» ήταν η απάντηση.
Οι μέρες πέρασαν και οι διακοπές τελείωσαν. Επιστρέψαμε στο σπίτι μας, στη Ν. Μάκρη. Όλα πήραν τον καθημερινό τους ρυθμό. Ώσπου μια μέρα, ξαφνικά ο μικρός μας γιος (ήταν τότε 9 μηνών) παίζοντας στο πάρκο του, έπεσε στο πλάι ανάμεσα στα παιχνίδια του. Έμοιαζε να πεθαίνει. Μελανιασμένος, μούσκεμα από τον ιδρώτα, ανοιγόκλεινε το στοματάκι του σαν το πουλάκι που αφήνει την τελευταία του πνοή. Αμέσως, το μετέφερα στο νοσοκομείο, όπου οι γιατροί διέγνωσαν απώλεια αισθήσεων. Πιθανόν, είπαν, έβαλε κάποιο παιχνιδάκι στο στόμα του που του έφραξε για λίγο την αναπνοή. Τίποτε σπουδαίο.
Έτσι επιστρέψαμε σπίτι. Όμως την ίδια ημέρα το ξανάπαθε για δεύτερη και τρίτη και τέταρτη φορά. Οπότε νοσηλεύτηκε για αρκετό χρονικό διάστημα στο νοσοκομείο Παίδων. Οι γιατροί μετά από πολλές εξετάσεις, διέγνωσαν κάποιο πρόβλημα στον εγκέφαλο. Πρόβλημα που θα το ακολουθούσε για την υπόλοιπη ζωή του.
Πάνω, όμως, από την ιατρική διάγνωση και πέρα από την φαρμακευτική θεραπεία, στέκεται ψηλότερα η θρησκεία μας με όλους τους Αγίους της. Έτσι, λοιπόν, μέσα στη στενοχώρια μου και τη θλίψη μου, εκεί που νόμισα πως η ζωή μου μαύρισε και πως η χαρά από την οικογένειά μου χάθηκε για πάντα, άνοιξε η πόρτα του θαλάμου και μπήκε μέσα μια ηλικιωμένη γυναίκα που πουλούσε εικονίσματα Αγίων, για να ζήσει. Μέσα από τη μεγάλη τσάντα με τα εικονίσματα, επέλεξε τυχαία και μου πρότεινε ένα εικόνισμα. Ήταν αυτό του Αγίου Ραφαήλ. «Πάρε, παιδάκι μου, αυτή την εικονίτσα» μου είπε, «κι’ ο Άγιος Ραφαήλ θα κάνει καλά το παιδάκι σου».
Τότε θυμήθηκα το όνειρο που είχα δει. Την ίδια ημέρα πήρα κι’ ένα τηλεφώνημα από παιδίατρο, συγγενικό πρόσωπο, ο οποίος μου είπε: «Εκεί που εμείς οι γιατροί σταματάμε, συνεχίζουν οι Άγιοι. Αύριο θα φύγει η πεθερά μου, θα πάει για ένα δικό μας τάμα στον Άγιο Ραφαήλ, στη Μυτιλήνη και θα ανάψει μια λαμπάδα και για το μωρό». Τότε κατάλαβα πως δεν ήμουνα μόνη και αβοήθητη όπως νόμιζα. Και πως το θαύμα δεν θα αργούσε να γίνει, καθώς ο Άγιος Ραφαήλ με τα δύο αυτά περιστατικά μου υπενθύμιζε το όνειρό μου και με οδηγούσε σε Εκείνον.
Μέρα νύχτα, λοιπόν, παρακαλούσα τον Άγιο Ραφαήλ να γιατρέψει το παιδάκι μου «Άγιε μου Ραφαήλ, προσευχόμουν, βοήθησέ μας, μη μας αφήνεις αβοήθητους να σηκώσουμε τέτοιο Σταυρό». Ύστερα σκεπτόμουν ότι τα βάσανα είναι για όλους τους ανθρώπους … «Εσύ ξέρεις, Άγιε Ραφαήλ, εσύ θα μας οδηγήσεις. Αν νομίζεις πως αυτό είναι το θέλημα του Θεού μας, κάνε μας να νοιώσουμε ελαφρύτερο το Σταυρό μας».
Οι ημέρες περνούσαν. Οι γιατροί είχαν βγάλει το συμπέρασμά τους. Οι κρίσεις του παιδιού έμοιαζαν επιληπτικές. Η φαρμακευτική αγωγή που δόθηκε στο παιδί, ήταν αγωγή για επιληψία. Όμως, ο Άγιος Ραφαήλ είχε κάνει το θαύμα Του, διότι στο κέντρο επιληψίας οι νέες εξετάσεις που έγιναν στον εγκέφαλο του μωρού δεν έδειξαν καμία απολύτως βλάβη.
Τις επόμενες ημέρες επισκεφθήκαμε την Παναγία της Τήνου, προκειμένου να ανάψουμε μια λαμπάδα για την υγεία του παιδιού και να την ευχαριστήσουμε για το μεγάλο δώρο που μας είχε χαρίσει με τη Μεσιτεία Της. Στο δρόμο, λοιπόν, προς την Χάρη Της, μας πλησίασε ένα μικρό αγοράκι. «Κυρία» μου είπε, «ξέρετε πως με λένε;». «Πώς σε λένε αγοράκι μου;» αποκρίθηκα. «Ραφαήλ, κυρία» μου είπε και χάθηκε μέσα στον κόσμο. Χάθηκε ανάμεσα στον κόσμο; Ή εξαφανίστηκε σαν άγγελος; (!) Αυτό δεν μπόρεσα να το καταλάβω.
Όμως, για μένα εκείνη τη στιγμή μου φάνηκε σαν άγγελος Κυρίου που μου έλεγε «Ο Άγιος Ραφαήλ είναι που έσωσε το παιδί σου, Εκείνον πρέπει να ευχαριστήσεις». Και πράγματι, ο Άγιος Ραφαήλ μας έκανε μεγάλο θαύμα. Οι μήνες πέρασαν και όλες οι ιατρικές εξετάσεις απέκλιναν όλο και περισσότερο από τις πρώτες και τελικά το παιδί μεγάλωσε χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα υγείας.
Εμείς ευχαριστούσαμε τον Άγιο Ραφαήλ που μας το χάρισε γερό και σιδερένιο. Και όλα αυτά τα χρόνια επισκεπτόμαστε κάθε εκκλησία που φιλοξενούσε Ιερά Λείψανα του Αγίου για προσκύνημα. Πέρασαν έτσι δεκαεπτά ολόκληρα χρόνια. Κάποια ημέρα προσέξαμε στο δρόμο μια αφίσα που καλούσε τους πιστούς για την Εορτή του Αγίου Ραφαήλ, στο Άνω Σούλι του Μαραθώνα. Που να φανταζόμασταν πως ο Άγιος που είχε φέρει ξανά τη χαρά στο σπίτι μας βρισκόταν όλα αυτά τα χρόνια τόσο κοντά μας.
Η μεγαλύτερη όμως έκπληξή μου ήταν πως επισκεπτόμενη για πρώτη φορά τη Μονή του Αγίου Ραφαήλ στο Άνω Σούλι, ανακάλυψα ότι το σημείο που είναι χτισμένη είναι ακριβώς το ίδιο σημείο που μου είχε υποδείξει ο Άγιος Ραφαήλ στον ύπνο μου, πριν από δεκαεπτά ολόκληρα χρόνια, λέγοντάς μου ότι «εδώ είναι το σπίτι μου». Επισκεπτόμουν για πρώτη φορά τη Μονή, αλλά ήταν σαν να την ήξερα χρόνια. Ας είναι δοξασμένο το Όνομά Του, που με αξίωσε ύστερα από τόσα χρόνια να βρω και να βρεθώ στο «σπίτι του», και να προσκυνώ την Χάρη Του! Ας έχει όλο τον κόσμο στη Σκέπη Του!

  • Από  briefingnews.gr  και  agioritikovima.gr